Osoba posiadająca kwalifikację „Wdrażanie wytwarzania przyrostowego i inżynierii odwrotnej” jest gotowa do samodzielnego działania we wdrażaniu, weryfikacji i stosowaniu technologii przyrostowych (drukarek 3D, skanerów 3D i filamentów). Kwalifikacja może być przydatna szczególnie dla osób zatrudnionych zarówno w przedsiębiorstwach, głównie produkcyjnych i usługowych, na stanowiskach związanych z doradzaniem i wdrażaniem rozwiązań technologicznych, jak i instytucjach publicznych na stanowiskach pracy związanych z zarządzaniem kryzysowym. Ponadto uzyskaniem kwalifikacji zainteresowane mogą być także osoby chcące doradzać w zakresie możliwości wykorzystania w praktyce technologii przyrostowej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, szkoleniowej lub edukacyjnej. Orientacyjny nakład pracy potrzebny do uzyskania kwalifikacji został oszacowany na 62 godziny, w tym 32 godziny na szkolenie/kurs lub inne formy uczenia się i 30 godzin pracy własnej.
Uzyskaniem kwalifikacji “Wdrażanie i zarządzanie wytwarzaniem przyrostowym” mogą być zainteresowani: – absolwenci studiów I i II stopnia kierunków związanych z zarządzaniem i inżynierią produkcji oraz innych kierunków technicznych; – absolwenci średnich szkół technicznych i szkół branżowych II stopnia; – kadra zarządzająca średniego szczebla przedsiębiorstw; – osoby dysponujące wiedzą techniczną i doświadczeniem chcące poszerzyć i potwierdzić swoje kompetencje;- osoby chcące się przekwalifikować; – osoby prowadzące lub chcące założyć własną działalność gospodarczą powiązaną z kwalifikacją “Wdrażanie wytwarzania przyrostowego i inżynierii odwrotnej w środowisku 3D”; -pracownicy placówek prowadzących szkolenia z rozwiązań ukierunkowanych na technologię 4.0; - wykładowcy i nauczyciele technicznych i informatycznych przedmiotów zawodowych; -pracownicy placówek kształcenia ustawicznego pracujący z osobami zagrożonymi wykluczeniem społecznym; pracownicy firm produkcyjnych mający doświadczenie w audytach procesów lub weryfikacji wskaźników produkcji (KPI) z praktycznym doświadczeniem użycia drukarek i skanerów 3D.
Nie określa się.
Przy obecnym tempie rozwoju technologii przyrostowych odczuwalny jest ciągły deficyt pracowników potrafiących kompleksowo zająć się wdrażaniem nowatorskich rozwiązań. Pracodawca zatrudniający taką osobę może liczyć na stymulowanie rozwoju przedsiębiorstwa z ukierunkowaniem na nowe technologie 4.0, możliwość personalizacji wyrobów, uzupełnienie procesu przygotowawczego (szybkie prototypowanie). Wytwarzanie przyrostowe obecne stosowane jest w wielu gałęziach przemysłu. Do branż, w których druk przestrzenny jest wykorzystywany najczęściej należą: motoryzacyjna, medyczna, lotnicza, kosmiczna. W tych obszarach w technologii addytywnej wytwarzane są nierzadko części końcowe bardziej złożonych mechanizmów. Na rynku polskim głównymi beneficjentami technologii przyrostowych są firmy z branży motoryzacyjnej, elektroniki użytkowej, przedmiotów użytku domowego czy lotnictwa oraz wojskowości, gdzie wytrzymałość i lekkość materiałów jest wyjątkowo istotna. Technologia przyrostowa w firmie pozwala na wzniesienie biznesu na wyższy poziom rozwoju i stwarza realne szanse na szybkie, elastyczne zmiany w organizacji procesów wytwórczych. Już teraz wiele firm światowych częściowo likwiduje magazyny części i przechodzi na dostarczanie do swoich zakładów gotowych bibliotek z modelami, które można lokalnie wyprodukować w razie potrzeby i nie tracić pieniędzy związanych z przestojem produkcji. Obecnie każda branża może czerpać korzyści z druku przestrzennego, który oprócz szybkiego prototypowania używany jest z powodzeniem do wytwarzania funkcjonalnych części oraz wspomagania produkcji.
Rosnące zainteresowanie technologiami addytywnymi wynika także z przekonania samych przedsiębiorstw, które w technologii druku 3D upatrują swoich szans na rozwój i podniesienie innowacyjności firmy. Zgodnie z wynikami badania „Smart Industry Polska 2018” zainicjowanego w 2018 r. przez firmę Siemens we współpracy z Ministerstwem Przedsiębiorczości i Technologii, w ramach którego pytano respondentów m.in. o rolę technologii addytywnych w realizacji idei Przemysłu 4.0 jednym z najważniejszych obszarów rozwoju przedsiębiorstwa wynikającym z wdrażania innowacyjnych technologii, wskazanym przez firmy średniej wielkości jest możliwość zmniejszenia liczby awarii i przestojów. W tym obszarze doskonale sprawdza się technologia druku 3D, która coraz częściej stanowi element prewencyjnej strategii utrzymania ruchu. Wielu producentów wykorzystuje drukarki 3D w produkcji nietypowych części zamiennych, zwłaszcza w sytuacjach gdy nie są już one dostępne, koszt ich zakupu jest zbyt wysoki lub czas oczekiwania na części do maszyn wykorzystywanych na linii produkcyjnej jest zbyt długi. Wśród najpowszechniej stosowanych technologii i rozwiązań wspierających innowacyjność technologie druku 3D okazały się bardziej istotne zwłaszcza dla mikroprzedsiębiorstw, które często koncentrują się na pojedynczych, niszowych czy spersonalizowanych, względem oczekiwań poszczególnych klientów, produktach udostępnianych w swojej ofercie. Ponadto przedsiębiorstwa doceniają technologie addytywne także z uwagi na łatwość ich implementacji (źródło: 1).
Wg raportu firmy 3D HUBS, prognozowana średnia roczna rozwoju światowego rynku druku 3D przez następne 5 lat to 24%. Analizy rynku wskazują, że wzrosła trzykrotnie liczba specjalistów obsługujących drukarki 3D w przedsiębiorstwach, 40% wszystkich drukowanych części dostępnych online w 2019 r. było przeznaczone do produkcji wyrobów seryjnych, z czego 75% na potrzeby rynku USA, UK i Holandii. W 2019 r. było sfinalizowanych 35% wszystkich Venture Capital Startups w technologii przyrostowej. Analizując wg kategorii: 30% usługi druku 3D, 25% przemysłowe drukarki 3D stosowane w procesach produkcji, 19% budowa platform technologii druku 3D, 13% oprogramowanie, 9% producenci filamentu i 4% inne (źródło: 2).
Wg raportu firmy Deloitte „Challenges of Addative Manufactoring” wielkość rynku technologii przyrostowej w latach 2012 wynosiła 1,3 miliarda USD, a już w 2017 wzrosła do 8,8 miliarda USD. Szacuje się, że w 2021 roku rynek ten będzie wart 26,5 miliarda USD. Prognozowany jest wysoki wzrost zainteresowania technologią przyrostową oraz zapotrzebowaniem na kwalifikowanych specjalistów, bowiem technologia ta stwarza duże możliwości wprowadzania oszczędności kosztów (źródło: 3). Najwięcej w druk 3D inwestują obecnie kraje Europy Zachodniej – gospodarki tych państw odpowiadają dziś za 83 proc. wszystkich wydatków ponoszonych na drukowanie przestrzenne na Starym Kontynencie. Zdecydowanie mniej inwestycji w tą dziedzinę dokonują kraje Europy Środkowej i Wschodniej, które odpowiadają za 17 proc. europejskiego rynku. Jednakże do 2022 r. nakłady na drukowanie przestrzenne w Europie mają rosnąć w tempie 15,5 % r/r. Prognozuje się, że tempo wzrostu wartości rynku druku 3D będzie znacznie wyższe w krajach Europy Środkowo-Wschodniej niż w krajach Europy Zachodniej. Do 2022 r. rynek w naszym regionie będzie zwiększał się w tempie średnio 19% co roku (źródło: 4).
Firma SmarTech Publishing, wiodące źródło analiz branżowych, prognoz rynkowych i danych dla branży produkcji przyrostowej opublikowała raport dotyczący przyszłości technologii addytywnych w branży stomatologicznej na całym świecie. Według ich prognoz, wartość rynku druku 3D dla stomatologii już w 2021 roku osiągnie poziom większy niż 2,7 miliarda dolarów. Specjaliści z SmarTech zwiastują dalszy, intensywny rozwój branży druku 3D – na rok 2028 jej wartość szacowana jest na 9 miliardów dolarów. Wzrost świadomości na temat możliwości druku 3D i jego potencjalnych aplikacji w branży stomatologicznej implikuje intensywny rozwój rozwiązań z zakresu technologii przyrostowych dedykowanych protetyce. Analitycy szacują, że do 2022 roku liczba wydrukowanych 3D elementów na potrzeby branży protetycznej przyjmie wartość ok. 500 milionów dolarów. W raporcie SmarTech, wśród przykładowych zastosowań, znajdujemy informacje m.in. o nakładkach na zęby (tzw. clear aligners), które w przyszłości mogą niemal całkowicie zastąpić standardowe aparaty ortodontyczne (źródło: 5).
Aktualnie cała światowa branża Automotive wykorzystuje drukarki 3D do szybkiego prototypowania i produkcji narzędzi. W przeciągu najbliższej dekady przeważać ma jednak produkcja finalnych części do produkcji samochodów, które mają być produkowane zarówno z proszków metalicznych, jak i polimerów (termoplasty, sproszkowane poliamidy oraz żywice fotopolimerowe). W raporcie zwraca się uwagę na zapotrzebowanie wykwalifikowanych pracowników mogących zapewnić ciągłość produkcji, optymalizację procesów oraz rozwój technologiczny (źródło: 6).
Według ankiety czasopisma Control Engineering Polska główne obszary zastosowania druku 3D to: szybkie prototypowanie – 58%; wspomaganie produkcji i kontrola jakości – 7%; wytwarzanie funkcjonalnych części – 35%. Ankietowani jako główne zalety korzystania z drukarek 3D wskazywali: możliwość wytwarzania części o dużym stopniu skomplikowania – 75%; prostota procesu wytwarzania – 48%; krótki czas produkcji – 36%; brak kosztów początkowych – 18% (źródło: 7).
Cztery miliardy dolarów – to szacowana przez analityków z IDC (International Data Corporation) bieżąca wartość globalnego rynku drukowania przyrostowego. Dodatkowo w kolejnych czterech latach wartość tej branży w Europie może się podwoić się – głównie za sprawą inwestycji w technologie drukowania addytywnego przez gospodarki zachodnioeuropejskie. Głównym odbiorcą będzie przemysł, zaś najszybsze wzrosty rynku dotyczyły będą krajów regionu Europy Środkowo-Wschodniej.
Tempo wzrostu rynku druku 3D w naszym regionie będzie znacznie wyższe niż na zachodzie kontynentu, podaje IDC. Według analiz tej firmy, przez najbliższe cztery lata w naszej części kontynentu rynek będzie rósł w tempie 19,1% r/r. W tym samym czasie w zachodniej części Europy będzie to o prawie 5 punktów procentowych wolniej. Co więcej – rynek w centralnej części Starego Kontynentu będzie rozwijał się szybciej niż globalny. Światowy rynek druku przestrzennego do 2022 będzie powiększał swoją wartość o 18,4% rokrocznie.
Przemysł 4.0 to rewolucja przemysłowa napędzana przez rozwój nowych technologii, wśród których na szczególną uwagę zasługują technologie addytywne, Firma Siemens we współpracy z Ministerstwem Przedsiębiorczości i Technologii zainicjowała badanie „Smart Industry Polska 2018”, w ramach którego określono poziom innowacyjności mikro, małych i średnich przedsiębiorstw produkcyjnych, wynikający z wdrażania nowoczesnych technologii. Najważniejsze wnioski raportu dot. roli technologii addytywnych w realizacji idei Przemysłu 4.0. w znacznej części pokrywają się z przedstawioną tu analizą zapotrzebowania na proponowaną kwalifikację.
Produkcja addytywna okazała się odpowiedzią na słabości łańcuchów dostaw w medycynie w czasie pandemii i powinna być włączona do planów reagowania kryzysowego państwowej administracji. Może wspomagać, uzupełniać, a w wielu przypadkach zastępować tradycyjne metody produkcji, szczególnie w tak krytycznym obszarze jak ochrona zdrowia. Rosnącemu zainteresowaniu drukiem 3D w dobie cyfryzacji procesów produkcji towarzyszy coraz większe poszukiwanie pracowników o określonych kompetencjach. Firmy nieustannie poszukują nie tylko nowych rozwiązań i zastosowań tej technologii, ale też coraz częściej znających się na niej specjalistów. Specjalista posiadający kwalifikację „Wdrażanie i zarządzanie wytwarzaniem przyrostowym” będzie dużym wsparciem w identyfikacji potrzeb zastosowania drukarek 3D, skanowania 3D oraz przygotuje plan użycia zasobów w przypadku różnych zagrożeń. Z perspektywy pracodawcy ułatwi to proces rekrutacji specjalistów mogących wdrożyć technologię przyrostową w firmach oraz wskazać osoby odpowiedzialne za utrzymanie w/w technologii. W publikacjach naukowych wielokrotnie wskazano na jedną z obaw zastosowania technologii przyrostowej, którą jest brak wykwalifikowanych pracowników biorących odpowiedzialność za prawidłowe wdrażanie technologii przyrostowej. Szczególne zastosowanie we wszystkich firmach produkcyjnych do produkcji części małoseryjnych, prototypowania oraz w działach kontroli jakości do przeprowadzania walidacji produktu (źródło 8: Szczegółowy raport opracowany przez firmę Technology Applied „Produkcja Addytywna w Technologii SLS Raport 2020.
Brak
Osoby posiadające kwalifikację mogą pracować/znaleźć zatrudnienie w przemyśle, usługach, samorządach, placówkach wdrażających technologię 4.0 lub otworzyć własną firmę usługowo-produkcyjną jako pracownicy, kadra zarządzająca, osoby doradzające w kwestiach technologii przyrostowej kadrze zarządzającej i osobom uczestniczącym w rozwoju firmy. Osoby te także mogą wykorzystać kwalifikację w swoich działaniach przy badaniach rynkowych, projektowaniu, zarządzaniu jakością, zarządzaniu serwisem posprzedażowym, wprowadzeniem nowych produktów do produkcji, szybkim prototypowaniu. Wśród stanowisk, na których przydatne mogą być efekty uczenia się wymagane dla kwalifikacji, znajdują się m.in.: technolodzy, inżynierowie utrzymania ruchu, doradcy technologiczni (handlowi), serwisanci, technicy dentystyczni, osoby mogące doradzać w zakresie możliwości wykorzystania w praktyce technologii przyrostowej; nauczyciele technicznych i informatycznych przedmiotów zawodowych uczących o technologii przyrostowej; osoby na poziomie samorządów związane z zarządzaniem kryzysowym. Kwalifikacja przygotowuje do pracy na samodzielnym stanowisku specjalisty rozpoznającego potrzeby i możliwości firmy lub instytucji w celu implementacji technologii przyrostowej.
Brak
Opis kwalifikacji: Centrum Modelowania Przestrzennego
Prognoza dostępności: XII 2022r
Brak
Brak
Osoba posiadająca kwalifikację rozpoznaje możliwości zastosowania technologii przyrostowej, określa zapotrzebowanie i przygotowuje harmonogram implementacji odpowiednich zasobów technologii przyrostowej oraz inżynierii odwrotnej w procesach produkcyjnych. Przeprowadza: analizę (np. SWOT) dla procesów występujących w organizacji w kontekście zastosowania technologii przyrostowej. Opracowuje wskazówki i dobiera rodzaj technologii oraz materiałów (filamentów). Wykonuje porównanie obecnej technologii z możliwościami zastosowania technologii przyrostowej, następnie dokonuje doboru i dostosowuje odpowiednie technologie przyrostowe w odniesieniu do odpowiednich wskaźników ekonomicznych uzasadniających przeprowadzenie inwestycji (stosuje analizę rentowności z wykorzystaniem wskaźnika ROI). Opracowuje ocenę ekonomiczną zasadności wdrożenia nowej technologii, możliwe obszary jej zastosowania i spodziewane oszczędności krótkoterminowe i długoterminowe. Opracowuje plan funkcjonowania systemu technologii przyrostowej przez dostosowanie indywidualnego modelu optymalizacyjnego dla procesów zachodzących w przedsiębiorstwie, przygotowuje procedury i instrukcje oraz organizuje szkolenia dla pracowników. Osoba posiadająca kwalifikację działa samodzielnie w zmiennych i złożonych warunkach, kieruje zespołem pracowników zaangażowanych w proces wdrażania technologii przyrostowych.
Brak
Dostępne od I 2023.
1. Przeprowadzanie analizy potrzeb i rentowności wdrożenia technologii przyrostowych i inżynierii odwrotnej w przedsiębiorstwie.
2. Wdrożenie technologii przyrostowych w przedsiębiorstwie.
3. Przeprowadzanie audytu funkcjonowania systemu produkcyjnego w oparciu o technologie przyrostowe.
Centrum Modelowania Przestrzennego posiada kompletnie wyposażone pracownie umożliwiające realizację zarówno szkoleń jak i egzaminów:
W skład pracowni wchodzą drukarki 3D:
Minimalne parametry urządzenia w technologii FDM:
Obszar roboczy – 150 x 150 x 150 mm
Forma materiału – Szpula
Średnica materiału – 1,75 mm
Średnica dyszy – 0,4 mm
Struktury podporowe – Usuwalne mechanicznie – drukowane z materiału modelowego
Ekstruder – Pojedynczy
Platforma robocza – Perforowana, podgrzewana
Łączność – Wifi, Pendrive, Karta SD (w zestawie)
Filament – PLA, PLA Tough
Zewnętrzne materiały – Obsługiwane
Obsługiwane typy plików wejściowych- .stl, .obj
Obsługiwane systemy operacyjne – Mac OS / Windows 10 i nowsze
Parametry temperaturowe
Maksymalna temperatura druku (ekstrudera)- 240˚ C
Maksymalna temperatura platformy- 100˚ C
Temperatura pomieszczenia dla pracującego urządzenia- 18-30˚ C16 komputerów z systemem operacyjnym Windows 10, min. 8 GB pamięci operacyjnej, dedykowaną kartą graficzną wyposażoną w min. 4GB pamięci własnej oraz następującymi programami:
Programy do modelowania: Tinkercad, 3D Builder, Fusion 360, Solidworks, Inventor, (do uzgodnienia);
Slicer: MakerBot Print, FlashPrint, Repetier, PrusaSlicer, PreForm lub alternatywny (do uzgodnienia);
Brak
W procesie walidacji bierze udział komisja walidacyjna, składająca się z 3 asesorów, która przeprowadza część praktyczną. Osoba będąca asesorem może być jednocześnie operatorem systemu egzaminacyjnego i osobą nadzorującą przebieg testu teoretycznego prowadzonego poza systemem elektronicznym.
Operator systemu egzaminacyjnego musi posiadać: – wykształcenie minimum średnie, – znajomość obsługi komputera w zakresie uruchamiania oraz podstawowej obsługi systemu i zainstalowanych aplikacji, – umiejętność rozwiązywania problemów w sytuacji trudności z nawiązaniem lub zanikiem połączenia internetowego lub obsługą przeglądarki w zakresie kompatybilności z platformą egzaminacyjną.
Przewodniczący komisji musi posiadać:
– kwalifikację pełną z poziomem co najmniej 7 PRK z udokumentowanym dwuletnim doświadczeniem zawodowym lub naukowym w dziedzinie wytwarzania przyrostowego.
Przewodniczący komisji walidacyjnej posiada decydujący głos w sprawie wyników walidacji.
Aby weryfikować efekty uczenia się określone w kwalifikacji, każdy członek komisji musi znać zasady przeprowadzania walidacji i stosowane metody. Członkowie komisji walidacyjnej muszą posiadać łącznie :
– wykształcenie co najmniej na poziomie 4 PRK oraz
– doświadczenie min. 2 lata w pracy z technologiami przyrostowymi lub
– doświadczenie w analizach ekonomicznych w przedsiębiorstwie.
Warunkiem jest, aby wszystkie powyższe kryteria były spełnione przez skład komisji weryfikacyjnej.
Proponowany skład komisji weryfikacyjnej:
– przedstawiciel firmy wykorzystującej technologię przyrostową,
– pracownik uczelni specjalizujący się w dziedzinie wytwarzania przyrostowego
W części praktycznej walidacji może być zapewniona obecność asystenta, który organizuje zaplecze techniczne do przeprowadzenia weryfikacji.
Brak
Brak
Koszt przeprowadzenia egzaminu oraz koszt certyfikacji wynosi:
www.cmp3d.pl
Dostępne online: od I 2023
Jesteśmy do Twojej dyspozycji
